Ongeveer dertig procent van de Nederlanders eet één keer in de week geen vlees. Vleesvervangers worden vooral gekocht door mensen die vegetarisch eten, maar vleesvervangers hebben nooit het grote publiek kunnen bereiken. De bekendste vleesvervangers zijn tofu en tempé, eiwitrijke producten van de sojaboon.
Vleesvervangers van de merken Tivall, Vivera, Soyes en GoodBite worden gemaakt van plantaardige eiwitten, met meestal soja als basis. Vleesvervangers kunnen ook van melkeiwit worden gemaakt. Campina voert het merk Valess, dat als basis melkeiwitten en voedingsvezels van algen heeft. De vleesvervangers van Quorn zijn gebaseerd op mycoproteïnen, ofwel eiwitten van champignons, waarin ook voedingsvezels en aminozuren voorkomen. Aan vleesvervangers kunnen ook producten uit tarwe zijn toegevoegd. Het gewas lupine wordt in toenemende mate gebruikt, onder meer door de merken Meatless en Lustice. Lupinemeel bevat voedingsvezels en aminozuren.
De meeste vleesvervangers bevatten behalve eiwitten relatief veel koolhydraten en worden bijna allen verrijkt met vitamine B12, zink en ijzer, stoffen die van nature in vlees voorkomen. Ijzer van dierlijke oorsprong wordt beter door het lichaam opgenomen dan het plantaardige ijzer in vleesvervangers. Wie vaak vleesvervangers eet, moet er op letten dat deze voldoende ijzer en vitamine B12 leveren. De vetzuren in vleesvervangers zijn overwegend van het gezonde onverzadigde type, in tegenstelling tot de overwegend verzadigde vetzuren in vlees.
Bronnen: Voedingscentrum en Consumentenbond
TZ
