Hoe werkt de glucosesensor en wat zijn de voor- en nadelen?
De sensor wordt onder de huid van bijvoorbeeld de buik aangebracht. Daar meet hij iedere vijf minuten de bloedglucosewaarde. Deze wordt met een zender naar een apparaatje of insulinepomp verzonden, waar u de actuele waarde kunt aflezen. De meeste glucosesensoren geven bovendien met een pijltje aan of de glucosewaarden op dat moment aan het stijgen of dalen zijn. U kunt de sensor zo instellen dat deze boven (hyperglykemie) of onder (hypoglykemie) een bepaalde waarde een alarm afgeeft.
Om ervoor te zorgen dat de sensor de juiste waarde aangeeft, moet u een paar keer per dag uw glucose meten met een vingerprik. Met de verkregen waarde kunt u de sensor kalibreren (ijken). Doet u dit niet, dan gaat de sensor uit de pas lopen. Afhankelijk van het type sensor dat u gebruikt, moet deze om de drie tot zes dagen vervangen worden.
Groot voordeel van de glucosesensor, ook wel Real-Time Continue Glucose Monitoring (RT-CGM) genoemd, is dat deze hypo’s en hypers laat zien die niet gezien zouden met een aantal vingerprikmetingen per dag.
RT-CGM is een dure therapie en wordt momenteel op beperkte schaal vergoed bij kinderen met diabetes, vrouwen die zwanger willen worden of zijn, of mensen die zeer moeilijk instelbaar zijn.
Bron:http://www.bloedsuiker.nl/index
(MB)
