Voor het eerst is er moleculair bewijs dat probiotica een specifiek effect hebben op de activiteit van onze genen in de darmwand. Door deze resultaten is inzicht verkregen in het mechanisme waarmee bacteriën onze weerstand kunnen beïnvloeden. Een groep wetenschappers van Top Institute Food and Nutrition, de Universiteit Maastricht, NIZO food research, Wageningen Universiteit en de Radboud Universiteit Nijmegen heeft dit aangetoond.
In een gerandomiseerde dubbel-blind, placebo-gecontroleerde, cross-over studie dronken acht gezonde vrijwilligers een sportdrankje met levende cellen van de bacterie Lactobacillus plantarum, afgedode cellen van dezelfde bacterie of een placebo. De vrijwilligers kregen vier keer een product, met tussenpozen van tenminste twee weken. Na consumptie van de bacteriedrankjes werden biopten genomen door de gastro-enteroloog van de twaalfvingerige darm. Door genexpressie werd hieruit aangetoond dat de levende bacteriën duidelijke effecten hadden op cellulaire processen. Deze processen brengen het immuunsysteem in een verhoogde staat van paraatheid. Hierdoor wordt het afweersysteem dus geactiveerd en kan beschermend optreden (immuunrespons).
Genexpressie-analyse stelde de onderzoekers in staat om directe effecten van probiotica aan te tonen in het darmepitheel. Met behulp van databases en bioinformatica expertise, opgebouwd binnen het Nutrigenomics Consortium (dat ook deel uitmaakt van TI Food & Nutrition), ontdekten zij patronen in de expressie van de genen in epitheelcellen. Deze patronen wijzen op een verhoging van de staat van paraatheid en dat kan worden gerelateerd aan het aanschakelen van immuuntolerantie.
Professor Michiel Kleerebezem, van TI Food and Nutrition, geeft aan dat moleculaire mechanismen van probiotica veelal onbekend zijn: ‘als je moleculaire mechanismen in kaart brengt dan pas ben je in staat om te voorspellen hoe je product werkt. Het doel van dit onderzoek was beter begrijpen hoe de communicatie tussen het darmslijmvlies en (darm)bacteriën verloopt.’ Voor het eerst zijn de moleculaire patronen in kaart gebracht die kunnen verklaren hoe probiotische organismen de weerstand van de gezonde mens kunnen beïnvloeden. De resultaten uit deze studie verschenen deze week als artikel in de Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS Online Early Edition).
Toch weten we al duizenden jaren dat moedermelk, rauwe koemelk, geitemelk en schapemelk micro-organismen (melkzuurbacterien) bevatten die een bijzonder gunstige uitwerking hebben op ons spijsverteringsstelsel. Laat je de melk gewoon zuur worden dan is de uitwerking nog beter. Toch Pasteurizeren we deze gezonde bacterien standaard uit de melk. Rauwe melk mag zelfs niet worden verkocht.
Behandel je melk met kefir dan weten we dat dit een nog betere uitwerking heeft op het immuunsysteem. Zie ook makersdiet.nl/kefir, waarin een en ander beschreven staat. Duizenden jaren van empirisch bewijs, en nog wordt de gunstige werking door velen in twijfel getrokken.
Bij deze melkzuurproducten hoort natuurlijk een gezond dieet anders helpt het nog nauwelijks.
Interessant hoor, voor probioticafreaks die ook nog het een en ander doorgeleerd hebben over fysiologische processen. Maar vertel eens wat dit nieuws jullie cliëntencontacten zo’n beetje beïnvloedt gedurende de komende paar weken?
Enkele definities van wetenschap.
Wetenschap is een geloof waar je argumenten bij zoekt.
Wetenschap is een zinloze bezigheid als het antwoord op een wetenschappelijke vraag te simpel is.
Empirische wetenschap is de ervaring van de mens.
Voor een wetenschappelijke vinding is doorgedrongen tot de gewone mens zijn tientallen jaren verstreken. Slechts enkele gelovigen hebben er baat bij.
Ben je grlovig dan?